Ook dit jaar gingen de Stuwruiters weer op ponykamp. Met 17 man konden we dit jaar weer terecht bij de Zandkant in de Biezenmortel. Wat telkens weer super bevalt. Toen iedereen gearriveerd was rond een uur of 7, stonden er lekkere wraps op ons te wachten, geserveerd door de onmisbare kampcommissie leden Aagje Jansen, Noëlle van Essen en de nieuwe kampcommissie aanwist: Tanja Schouten. In twee groepen heeft iedereen al heerlijk gereden op de vrijdagavond. Zaterdagochtend was iedereen vroeg in de veren voor een lekkere lange rit. Natuurlijk werd er niet alleen een klein drafje op de zandvlakte gereden… Maar werd er ook flink gespetterd in een dichtbei liggend vennetje. Dit jaar is er geen waterruiter geweest, maar het scheelde weer niet veel.

Als je in de goede groep zat, en iemand had een zakcentje mee, werd er zelfs een raketje gehaald bij Bos en Duin. Weer op de thuisbasis aangekomen werd niemand tegen gehouden door het miezerige weer, en werden er weer veel spelletjes gespeeld. Daarbij hoorde ook het jaarlijkse spelletje weerwolven op bed bij. En een nieuw spel: omgekeerd verstoppertje. Probeer maar eens Jolein te vinden, die zich heeft verstopt in een bak van een heftruck. Gelukkig stond er nog een kar met aardappels naast, waar iedereen bij kon gaan liggen.

Zaterdagavond vond er een bosspel plaats. Iedereen kwam gelukkig weer heel en wel thuis en net op tijd om de uitslagen van het songfestival is te bekijken. Wist je dat Dauwe Bob ook kan paardrijden? Zondag werd er weer een lange rit uitgstippeld. De vermoeidheid begon toch al een beetje toe te slaan. Veel ruiters vroegen zich af waar het nieuw gebouwde zwembad toch stond op het kamp. Het werd al snel duidelijk wat daarmee bedoeld werd.

Tijdens de bonte avond zetten Aagje, Jolein, Willy, Tanja, Noëlle en John een mooie act neer waarbij een heus blauw zeil als zwembad aan te pas kwam. Anaïs, Tessa, Esther en Noa gaven een clinic over vier manieren om van je paard te vallen , wat lachwekkende gevolgen had. Britt en Lisa haalden wat jeugd sentiment op door een Pippi Langkous act op te voeren, en Femke en Jamie stonden te dansen in de après-ski hut. Verder zijn we naar een ver land gevlogen in het vliegtuig van Marloes, Esther en Tessa. Wat minder leuk was voor de passagiers, was dat deze op een natte spons gingen zitten om een noodlanding te maken. Maandag, wat ging het weekend snel, was alweer de laatste kamp dag. Na een korte rit (2 uur), reed iedereen weer voor de laatste keer terug naar de biezenmortel, om te worden opgewacht door alle ouders die heeeeel erg gemist waren.. Alle gekkigheid op een stokkie, het kamp 2016 was weer super geslaagd en we kunnen niet wachten op volgend jaar. Geef maar vast op! Vol=vol!